Wybieramy karmę dla juniora – kiedy szczeniak zostaje juniorem?

Etap noworodkowy trwa u psów ok. 2 tygodnie. W tym czasie maluch uzależniony jest od mamy. Jego jedynym pokarmem jest jej mleko, a jedynym stymulatorem układu pokarmowego – jej język, który poprzez delikatne, ale zdecydowane wylizywanie brzuszka pobudza go do pracy. Jeśli z jakiegoś powodu (porzucenie przez mamę, jej śmierć) staniemy przed koniecznością karmienia psiego noworodka, czeka nas nie lada wyzwanie.

Trzeba będzie kupić specjalne mleko dla psa, zastępcze do karmienia szczeniąt, dbać o regularność posiłków – co 2 godziny, czyli 12 posiłków na dobę – oraz ich odpowiednią temperaturę (35-37,8 stopni), a także o prawidłową pozycję pieska podczas karmienia: nie wolno go karmić, kiedy leży na plecach, bo to grozi dostaniem się mleka do płuc i zachłyśnięciem.

Psie niemowlę, czyli pies w wieku od 13. do 20. dnia życia, to mały gryzoń, który zadzierzguje pierwsze kontakty z innymi szczeniakami oraz z ludźmi. To na tym etapie rozwoju pieski uczą się, że wzajemne podgryzanie się, tudzież podgryzanie nóg i rąk swoich państwa nie musi wiązać się z robieniem krzywdy – że to może być tylko zabawa. Tzw. inhibicja gryzienia, czyli kontrola siły ugryzienia będzie kluczowa na późniejszych etapach rozwoju czworonoga.

Jeśli podczas układania psa nie będziemy dawać mu jasnych komunikatów, że zbyt mocne gryzienie boli (np. głośne syknięcie z bólu i zakończenie zabawy z pupilem), może on nie wyrobić w sobie nawyku kontroli siły gryzienia i stać się niebezpieczny dla nas, innych ludzi oraz innych psów.

Pod koniec tego okresu pieski zaczynają już jeść z miski, a że mają w tym czasie ogromny apetyt, musimy zadbać o to, żeby ich pożywienie było właściwie zbilansowane i o to, żeby się nie przejadały. Nie bez powodu mówi się, że szczeniak to chodzący (galopujący!) układ pokarmowy… Pierwsze posiłki powinny mieć konsystencję papki.

Pies, który zaczyna samodzielnie jeść z miski to pies wkraczający w etap młodzieńczy. Jego karma powinna zawierać 300-400 kcal więcej, niż w przypadku karm dla psów dorosłych.
Powinna też być bogata w białko (co najmniej 25% białka w suchej masie karmy) i tłuszcze (w tym wielonasycone kwasy tłuszczowe: kwas linolowy – 250 mg na kilogram masy ciała oraz DHA – nie znamy norm, ale wiemy, że wspomaga rozwój mózgu, wzroku i słuchu szczeniąt). Karma dla juniora musi zawierać także argininę (reguluje pracę układu odpornościowego i wydzielanie hormonu wzrostu), wapń i fosfor.

Między 4. a 6. miesiącem życia pojawiają się pierwsze objawy dojrzałości płciowej. Jeśli od wczesnego szczęnięctwa dbamy o to, żeby nasz pies był ułożony (szkolony) i pracujemy z nim, mając na uwadze rasę i jej wrodzone cechy oraz temperament, jest szansa, że ten etap przejdziemy w miarę łagodnie.

Dorastający szczeniak może zachowywać się kompulsywnie, uciekać i niechętnie wracać na wołanie, wykazywać żywiołowe zainteresowanie innymi czworonogami, czy zachowywać się tak, jakby celowo płatał nam figle i sprawdzał nasze reakcje. Dobrze ułożonego (czy raczej: układanego – bo przecież proces wciąż jest w toku) psa łatwiej nam będzie przywołać do porządku i uczyć poprzez nagradzanie, że jednak warto wracać na zawołanie, niż psa, który trafił do nas dopiero w tym trudnym okresie rozwoju i właśnie rozpoczynamy próbę jego ułożenia.

Za rozbrykanym psiakiem nie należy biegać z krzykiem, nie ma sensu się denerwować – tylko spokój nas uratuje. Oraz konsekwencja w działaniu. Układanie psa opiera się bowiem na zrozumieniu specyfiki jego rasy, a potem przekazaniu mu jasnej i zrozumiałej informacji o jego pozycji w hierarchii. Wbrew potocznym opiniom, nie dokona się tego siłą, krzykiem ani przemocą.

Psi bunt nastolatka pojawia się zwykle między 6. a 14. miesiącem życia. Należy jednak mieć na uwadze różnice związane z faktem, że psy raz większych dojrzewają później, niż przedstawiciele mniejszych ras. W organizmie psa zachodzi wówczas sporo zmian hormonalnych i trzeba o tym pamiętać. Ważne, żeby przewodnik był w stosunku do psa konsekwentny i stanowczy.

Okres buntu mija szybko i oto nasz pies przestaje zachowywać się jak szczeniak, a zaczyna jak stateczny dorosły pies – cokolwiek to znaczy, bo są oczywiście psy o rozmaitym temperamencie, a i różne rasy osiągają wiek dojrzały, jak wspomniano wyżej, w różnym tempie. Oczywiście nie unikniemy zmiany karmy. Ale to już temat na kolejną opowieść.