Jak zapobiegać otyłości u kota?

Problem otyłości wśród kotów domowych gwałtownie rośnie. Specjaliści szacują, że od 25% do nawet 50% kotów w krajach wysoko rozwiniętych cierpi na nadwagę lub otyłość. Zjawisko to można przypisać przede wszystkim zmianom w sposobie życia kotów domowych, które spędzają większość czasu w pomieszczeniach, mają ograniczoną aktywność fizyczną i często są przekarmiane przez swoich właścicieli.

Przyczyny otyłości u kotów:

• niewłaściwa dietą (zbyt kaloryczna, zawierająca nieodpowiednie proporcje składników pokarmowych) – wiele komercyjnych karm dla kotów jest bogatych w węglowodany, co nie odpowiada naturalnym potrzebom żywieniowym mięsożernych kotów Nadmierna ilość kalorii, połączona z niską aktywnością fizyczną, prowadzi do gromadzenia się tkanki tłuszczowej
• brak aktywności fizycznej – regularna aktywność jest kluczowa dla utrzymania zdrowej wagi i ogólnego dobrostanu kota; niewielka aktywność fizyczna wiąże się z ograniczonym zużyciem energii – nadmierna w stosunku do zapotrzebowania podaż kalorii prowadzi do przyrostu masy ciała
• czynniki genetyczne i rasy predysponowane do otyłości – niektóre rasy kotów mają większą tendencję do przybierania na wadze niż inne
• problemy zdrowotne i hormonalne – otyłość u kotów może być również wynikiem chorób, np. niedoczynności tarczycy.

Skutki otyłości dla zdrowia kota to przede wszystkim zwiększone ryzyko chorób (cukrzycy, chorób serca, problemów ze stawami), obniżenie jakości życia i skrócenie oczekiwanej długości życia.

Pierwszym krokiem w ocenie kondycji ciała kota jest obserwacja jego sylwetki z różnych perspektyw. Patrząc na kota z góry, powinno być widoczne zwężenie w okolicy talii (za żołądkiem). Patrząc na kota stojącego z profilu, powinien być widoczny podciągnięty brzuch. Koty, które nie mają widocznej talii lub mają zwisający brzuch, mogą mieć nadwagę lub otyłość. Jeśli dodatkowo ilość tkanki tłuszczowej uniemożliwia w ocenie palpacyjnej na wyczucie żeber, kręgosłupa czy kości biodrowej – może to wskazywać na otyłość.

Tabela BCS jest narzędziem stosowanym przez lekarzy weterynarii do oceny kondycji ciała zwierząt na skali od 1 do 9, gdzie 1 oznacza zwierzę wygłodzone, a 9 – silnie otyłe. Idealna kondycja ciała dla większości kotów to wartości 4-5 na tej skali. Koty z oceną 6 lub wyższą są uznawane za nadwagę lub otyłe.

• BCS 1-3: Wskazuje na niedowagę. Żebra, kręgosłup i kości miednicy są łatwo widoczne i wyczuwalne.
• BCS 4-5: Optymalna waga. Żebra i kości są wyczuwalne z niewielką warstwą tłuszczu, widać wyraźną talię z góry, a brzuch jest podciągnięty.
• BCS 6-9: Wskazuje na nadwagę do silnej otyłości. Żebra trudne do wyczuć pod warstwą tłuszczu, brak widocznej talii, brzuch zwisa, a depozyty tłuszczu mogą być obecne w różnych częściach ciała.

Regularne stosowanie tych metod oceny pozwala na wczesne wykrycie nadwagi i podjęcie odpowiednich działań w celu zapobiegania otyłości, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia Twojego kota.

Zapobieganie otyłości u kotów wymaga świadomego podejścia do żywienia, aktywności fizycznej i regularnej opieki weterynaryjnej. Zrozumienie i stosowanie odpowiednich praktyk może znacznie zmniejszyć ryzyko otyłości u kotów, zapewniając im dłuższe, zdrowsze i szczęśliwsze życie. Poznaj najważniejsze zasady zapobiegania otyłości u kota.

Wybór odpowiedniej karmy

Najlepiej wybrać karmę, która jest wysokiej jakości, bogata w białko i ma niską zawartość węglowodanów, aby lepiej odpowiadała naturalnym potrzebom żywieniowym kotów. Karma powinna być dostosowana do wieku, stanu zdrowia i ewentualnych specjalnych potrzeb żywieniowych kota. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem weterynarii lub dietetykiem.  

Monitorowanie diety kota

Konieczne jest kontrolowanie wielkości jednorazowych i dziennych porcji, co pozwala zapobiegać nadmiernemu spożyciu kalorii przez kota. Dobrą praktyką jest używanie miarek do karmy lub wag, które umożliwiają dokładnie odmierzać ilości podawanego zwierzakowi jedzenia.

Zwiększenie aktywności fizycznej

Opiekunowie kotów powinni promować ruch, wprowadzając zabawki stymulujące aktywność, takie jak piłki, wędki czy laserowe wskaźniki, które zachęcają kota do biegania, skakania i polowania. Zaplanowanie kilku sesji zabawy w ciągu dnia może pomóc w utrzymaniu optymalnej wagi i zdrowia kota.

Regularne kontrole weterynaryjne

Regularne wizyty u weterynarza są kluczowe dla monitorowania wagi i ogólnego stanu zdrowia kota. Lekarz weterynarii może zalecić odpowiednie dostosowania w diecie lub poziomie aktywności fizycznej w oparciu o wiek zwierzaka, stan zdrowia i ewentualne alarmujące zmiany w wadze pupila. Profesjonalna ocena może również pomóc w wczesnym wykryciu i leczeniu problemów zdrowotnych, które mogą przyczyniać się do przyrostu masy ciała.

Edukacja właścicieli kotów

Merytoryczna wiedza jest niezbędna, aby właściciele kotów mogli odpowiednio dbać o swoje zwierzęta. Znajomość potrzeb żywieniowych kotów, świadomość znaczenia kontroli porcji i korzyści płynących z regularnej aktywności fizycznej oraz zrozumienie ryzyka związanego z otyłością są kluczowe dla promowania zdrowego stylu życia kota.

Zapobieganie otyłości u kota wymaga zintegrowanego podejścia, skupiającego się na właściwym żywieniu, regularnej aktywności fizycznej, ciągłym monitorowaniu wagi i zdrowia zwierzęcia oraz edukacji właścicieli. Najważniejsze jest ustalenie i przestrzeganie odpowiedniej diety, która obejmuje kontrolowanie porcji i wybieranie wysokiej jakości karmy dostosowanej do potrzeb żywieniowych kota. Zwiększenie aktywności fizycznej kota poprzez zabawę i inne formy ruchu pomaga w utrzymaniu zdrowej masy ciała i zapewnia ogólne dobrostan zwierzęcia.