Ragdoll

Historia rasy ragdoll zaczyna się w latach 60. XX wieku w Stanach Zjednoczonych, a dokładniej w Kalifornii. Za właścicielkę i twórczynię pierwszych kotów tej rasy uważa się Ann Baker. Osobniki te powstały w wyniku krzyżówki kotów perskich, birmańskich i burmańskich. Ważną datą jest jednak rok 1975. To właśnie wtedy grupa miłośników tej rasy rozpoczęła hodowlę poza International Ragdoll Cat Association, w skrócie IRCA. Nazwa „ragdoll” była zastrzeżona przez tę właśnie organizację aż do 2005 roku.

Charakter Ragdolla  do złudzenia przypomina inne czworonogi – psy. Mruczkom tym nie przeszkadza interakcja z człowiekiem. Wręcz przeciwnie – uwielbiają spędzać czas ze swoimi opiekunami. Poza tym są bardzo łagodne oraz znakomicie odnajdują się w towarzystwie. Te czynniki sprawiają, że to jedne z kotów, które bez wątpienia można zaliczyć do grupy przyjacielskich.

Oczywiście nie należy zapominać, że każdy osobnik jest inny. Pewne odstępstwa od reguły mogą być zauważalne, lecz zazwyczaj koty te uznaje się za pełnoprawnych członków rodzin. W poniższych akapitach jeszcze szczegółowiej opiszemy koty rasy ragdoll – m.in. charakter i usposobienie.

Charakterystyczną cechą wyglądu tych kotów jest masywna postura. To czworonogi wyjątkowo okazale zbudowane, o czym świadczy standardowa masa ciała ragdolla. Ile waży męski osobnik? Nawet 10 kilogramów! Wielkość tych mruczków dopełnia ich puszysta sierść, która wizualnie dodatkowo zwiększa ich rozmiar.

Głowy tych kotów mają zazwyczaj średnią wielkość, lecz są osadzone na silnej szyi. Pyszczek sprawia wrażenie szerokiego i okrągłego. Najbardziej wyróżniają się jednak oczy. Tradycyjny kot ragdoll zawsze ma je niebieskiego koloru. Dopiero u innych odmian można spotkać różne barwy, ale niebieski wciąż pozostaje dominujący.

Poza tym warto wspomnieć również o jeszcze jednej kwestii dotyczącej wyglądu ragdolla. Wzrost przedstawicieli tej rasy oscyluje w granicach od 30 do 35 centymetrów u żeńskich osobników oraz od 33 do 38 centymetrów u męskich.

Wyróżniamy trzy podstawowe odmiany umaszczenia ragdolla.

• Bicolour – białe elementy między innymi na brzuchu, plecach, czy klatce piersiowej.
• Colourprint – jasne kolory na obszarze większości ciała, lecz pyszczek, ogon, łapki i uszy są ciemniejsze.
• Mitted – charakteryzujący się m.in. białymi rękawiczkami na łapkach i białą strzałką na czole.

Warto jednak dodać, że mogą być zauważalne różnice w wyglądzie ragdolla. Rodzaje umaszczenia bicolour dzielą się na cztery wersje: true bicolour, mid high white, high white > van, a także high mitted.

Kocięta natomiast zawsze są białe. Dopiero z czasem przyjmują kolor. Najczęściej występujące w ich umaszczeniach barwy to:

• niebieski,
• ciemnobrązowy,
• liliowy,
• czekoladowy.

Posiadanie kota rasy ragdoll to mnóstwo korzyści. To nie tylko świetny towarzysz do zabawy o łagodnym usposobieniu, ale również zwierzak nie wymagający skomplikowanej i czasochłonnej pielęgnacji. Jego czesanie można wykonywać w sporych odstępach czasu – zazwyczaj raz tygodniowo. Wpływ na to ma głównie mała warstwa podszerstka. W związku z tym można uspokoić wszystkich, którzy obawiają się, czy ragdoll gubi dużo sierści. Pomimo to w okresach, w których sierść wypada częściej, trzeba zwiększyć częstotliwość używania grzebienia lub szczotki. To szczególnie istotne ze względu na tendencję tej rasy do tworzenia kul włosowych.

Podobnie jak w przypadku wielu innych czynności, warto już od najmłodszych lat oswajać mruczka z narzędziami pielęgnacyjnymi – na czele z grzebieniem i szczotką. Pomimo to, nie należy spodziewać się wielu trudności związanych z wyczesywaniem sierści. Przedstawiciele tej rasy lubią ten zabieg pielęgnacyjny, tym bardziej że odczuwają wtedy bliski kontakt z opiekunami.

Ragdoll nie wymaga zaawansowanej pielęgnacji, więc oprócz czesania wystarczą podstawowe zabiegi, takie jak:

• przycinanie pazurów,
• mycie zębów,
• czyszczenie uszu.

Podczas niektórych zachowań rasa ta może przypominać psa. Mowa tu zwłaszcza o relacjach pomiędzy opiekunem a ragdollem. Charakter tego kota jest wyjątkowo przyjacielski, dzięki czemu zwierzak potrafi błyskawicznie zaprzyjaźnić się z człowiekiem. Pragnie towarzyszyć mu w codziennych czynnościach. Ragdoll sam w domu – zwłaszcza przez dłuższy czas – to nietrafiony pomysł. Koty te wykazują również ponadprzeciętną inteligencję. W związku z tym możliwe jest nauczenie ich rozmaitych komend i sztuczek.

Nie można jednak stwierdzić, że ragdoll jest natrętny. Kontaktu z opiekunem będzie szukał raczej w subtelny sposób, na przykład poprzez ciche mruczenie. Uwielbia wylegiwać się na kolanach bliskiej mu osoby. To jednak nie oznacza, że kot tej rasy lubi tylko leniuchować. Zabawa też odgrywa istotną rolę w jego życiu. Nie wykazuje on jednak tendencji do wspinania się na wysokości. To dobra i cenna informacja ze względu na brak konieczności przystosowania mieszkania. Nie trzeba też zwracać szczególnej uwagi na meble, gdyż drapanie po nich to rzadkie zajęcie tego czworonoga. Zdecydowanie większym jego zainteresowaniem cieszy się drapak.

Niezwykle istotne znaczenie dla rozwoju tych kotów mają różnego rodzaju tłuszcze. Należy też zadbać o obecność w ich diecie błonnika – odpowiada on między innymi za perystaltykę jelit, a także zapobiega tworzeniu się włosowych kul. Pomimo braku konieczności stosowania skomplikowanej pielęgnacji, czworonogi i tak są narażone na dostanie się sierści do przewodów pokarmowych. Takie sytuacje stanowią niebezpieczeństwo dla zdrowia.

W związku z tym należy dokładnie sprawdzić skład wybieranych karm. Jednym z rozwiązań jest zakup produktów dedykowanych tej właśnie rasie. Nie jest to jednak konieczność. Najzdrowsza dla tych osobników jest zwłaszcza mokra karma o wysokiej zawartości mięsa. Dodatkowo nawet kilka razy w tygodniu można podawać pupilowi surowe mięso w kawałkach.

Dorosły mruczek powinien spożywać dwa posiłki dziennie. Młodsze kociaki potrzebują natomiast jeść częściej. Muszą jednak oczywiście dostawać mniejsze porcje. W innym przypadku zapotrzebowanie kaloryczne byłoby regularnie przekraczane, co w konsekwencji mogłoby doprowadzić do nadwagi i innych chorób.

Do dokładnego ustalenia, ile kosztuje kot ragdoll, niezbędne jest najpierw sprawdzenie renomy hodowli. Im bardziej ceniona, tym kwota może wzrastać. Zazwyczaj jednak na zakup przedstawiciela tej rasy trzeba przeznaczyć od 2,5 do 4 tysięcy złotych.

Ceny mogą się zmieniać nie tylko ze względu na renomę hodowli, ale również m.in. umaszczenie zwierzaka. Możliwe jest oczywiście nie tylko kupno czworonoga, ale także jego adopcja ze schroniska.

Zdrowe zwierzaki osiągają wiek od 12 do 15 lat, lecz zdarzają się odstępstwa od tej zasady. Niektóre osobniki osiągają nawet wiek 18 lat, co stanowi świetne wyniki jak na kota. Z reguły nie wykazują one większych problemów zdrowotnych. Niestety – podobnie jak w przypadku wielu innych ras – trzeba wspomnieć o chorobach genetycznych.

Spośród nich spore zagrożenie stanowią choroby serca. Koty są najczęściej atakowane przez kardiomiopatię przerostową wywoływaną przez usztywnienie mięśnia sercowego. Dokładne rokowania zależą od zaawansowania stadium choroby. Z reguły jednak im szybsze wykrycie, tym dłuższe życie zwierzaka.

Oprócz chorób serca koty rasy ragdoll są także narażone na wielotorbielowatość nerek oraz kamicę pęcherza moczowego. Trzeba również zwracać uwagę na choroby i schorzenia obejmujące stawy. Główna przyczyna problemów w tym obrębie to masywna budowa ragdolli. Wielkość tych czworonogów, połączona z nadwagą, może wyrządzić wiele krzywd w organizmie, dlatego tak istotny jest dobór odpowiedniej diety.

Dla osób rodzinnych, które chcą i mają możliwość poświęcenia swojemu pupilowi mnóstwa czasu. Ragdoll sam w domu to niekorzystna sytuacja dla niego. Kot ten potrzebuje sporej uwagi od opiekunów. Jeśli zatem nie musisz często przebywać poza domem, masz szanse stać się idealnym opiekunem.

Rasa kota ragdoll jest idealna dla dużych rodzin z dziećmi. Chęci do zabawy to bardzo istotna, ale nie jedyna przyczyna. Mruczki te wykazują się nadzwyczajną cierpliwością, więc bardzo trudno je zdenerwować. Mają łagodne usposobienie, zatem nie powinny wyrządzić żadnej krzywdy maluchom.

Ragdoll sprawia mnóstwo radości nie tylko rodzinom z dziećmi, ale również osobom mieszkającym w pojedynkę. Będzie chętnie dotrzymywał towarzystwa i szybko stanie się wiernym przyjacielem człowieka.

Ragdolle można bez żadnych wątpliwości umieścić w czołówce listy wyjątkowych ras kotów na całym świecie. W dużym stopniu wpływ na to ma ich łagodny charakter wraz z towarzyskim podejściem do ludzi. Nic zatem dziwnego, że o tych mruczkach znanych jest wiele ciekawostek. Oto wybrane z nich.

• Mimo że takie zachowanie jest niepodobne do kotów, przedstawiciele rasy ragdoll uwielbiają być noszone na rękach przez osoby dobrze im znane. Te zwierzaki znakomicie czują się w takiej sytuacji. Są w pełni zrelaksowane i odprężone, więc warto umilać im czas w ten właśnie sposób.
• Koty ragdoll nie narzekają na brak zainteresowania. Idealnym potwierdzeniem tych słów jest fakt, że jest to piąta najpopularniejsza rasa zarejestrowana przez The Cat Fanciers’ Association (w skrócie CFA).
• Rozpoczęcie hodowli kotów rasy ragdoll poza IRCA było burzliwe. Denny i Laura Daytonowie uznali działania podejmowane przez Ann Baker – której przypisuje się początek istnienia tej rasy – za szkodliwe.
• Aktualny rekordzista pod względem wieku miał na imię Rags. Długość życia, którą udało mu się osiągnąć, jest wyjątkowo imponująca. Wynosi aż 19 lat, co u tych czworonogów zdarza się niezwykle rzadko.
• Jedna z przedstawicielek rasy ragdoll, kotka Matilda, przez wiele lat pełniła zaszczytną funkcję rezydentki amerykańskiego hotelu Algonquin. Jej zadaniem było witanie gości poprzez swoje hipnotyzujące spojrzenie.