Pies i zespół złego wchłaniania – rozpoznanie i postępowanie

Zespół złego wchłaniania u psa – zwany także syndromem upośledzonego wchłaniania – to szereg różnych zaburzeń polegających przede wszystkim na nieprawidłowym przebiegu trawienia oraz występowaniu zaburzeń w transporcie i wchłanianiu składników odżywczych. Cechą charakterystyczną tego zespołu jest brak jednego, konkretnego schorzenia, ponieważ do tego zespołu zaliczamy między innymi:

• syndrom jelita drażliwego,
• niedobory enzymów trzustkowych,
• zewnątrzwydzielniczą niewydolność trzustki,
• niedobory soli żółciowych.

Najczęściej występującym schorzeniem jest zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki. W takim przypadku pokarm, przez brak produkcji przez trzustkę wystarczającej ilości enzymów, nie jest całkowicie trawiony. W konsekwencji nie może być w pełni przyswojony, zatem zostaje wydalony z organizmu. Pies traci wówczas możliwość zdobycia cennych składników odżywczych. Natomiast zespół jelita wrażliwego generuje kolejne problemy związane z trawieniem i wchłanianiem pokarmów ze względu na nawracające i przewlekłe zaburzenia w obrębie jelit.

Podobnie jak w przypadku innych schorzeń, tak i przy zespole złego wchłaniania u psa, objawy – zwłaszcza te najbardziej charakterystyczne – pełnią niezwykle istotną funkcję. Pozwalają one rozpoznać syndrom, co jednak wbrew pozorom nie jest łatwym zadaniem. Zazwyczaj konieczna i tak okazuje się wizyta u specjalisty, który ostatecznie potwierdzi podejrzenia lub im zaprzeczy.

Czworonogi chorujące na syndrom upośledzonego wchłaniania najczęściej:

• mierzą się z biegunką, która może być przewlekła lub przemijająca,
• znacznie tracą na wadze,
• cierpią z powodu intensywnego bólu brzucha.

Syndrom upośledzonego wchłaniania objawia się między innymi biegunkami lub utratą masy ciała Nie są to więc symptomy rzadko spotykane, ponieważ występują one także w przypadku wielu innych chorób. Biegunka może świadczyć zarówno o kompletnie niegroźnym zatruciu pokarmowym, jak i wskazywać na bardzo poważną chorobę, na przykład nowotworową.

W związku z tym nie należy we własnym zakresie przeprowadzać diagnostyki zespołu złego wchłaniania u psa. Objawy, które wyżej wymieniliśmy, świadczą oczywiście o tym, że z czworonogiem dzieje się coś złego, lecz nie są absolutnie niezaprzeczalnym dowodem na występowanie tego syndromu. W celu uzyskania stuprocentowej pewności należy zgłosić do lekarza weterynarii, który wykona badanie fizykalne oraz przeprowadzi szczegółowy wywiad z opiekunem pupila. Wielokrotnie niezbędny okazuje się także szereg dodatkowych badań laboratoryjnych, takich jak morfologia krwi czy określenie poziomu białka, makroelementów i poszczególnych witamin w organizmie.

Pies i zespół złego wchłaniania to bardzo niebezpieczne połączenie, dlatego wszystkie strategiczne decyzje powinien podejmować specjalista. Tak zwane działanie na własną rękę może przynieść znacznie więcej szkód niż pożytku. Często w celu zneutralizowania problemów z trawieniem i wchłanianiem składników odżywczych stosuje się specjalne diety, a także uzupełnia ilość enzymów w organizmie. Nie można jednak wykluczyć sytuacji, gdy takie działania okażą się niewystarczające. Należy wtedy rozszerzyć działanie o podanie przepisanych przez specjalistę leków.

Organizm może mieć niedobory różnych składników odżywczych oraz mierzyć się z wieloma przyczynami zaburzeń trawienia i wchłaniania pokarmów. W związku z tym nie można jednoznacznie stwierdzić, co należy podawać do jedzenia chorującemu. Wszelkie decyzje w tym zakresie podejmuje lekarz weterynarii. Zazwyczaj jednak w przypadkach często występującej niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki kluczowe jest regularne uzupełnianie niedoboru enzymów. Poza tym należy stosować dietę:

• bogatą w białka i błonnik,
• o dużej zawartości węglowodanów,
• niskotłuszczową,
• składającą się z posiłków, których trawienie nie sprawia większych trudności.

W wielu przypadkach wdrożenie takiej diety nie jest rozwiązaniem tymczasowym, lecz tego typu posiłki należy podawać pupilowi do końca jego życia.

Zespół złego wchłaniania u psa to przypadłość związana z nieprawidłowościami w procesie trawienia, transportu składników odżywczych oraz ich wchłaniania. Popularne schorzenia wchodzące w skład tego syndromu to między innymi zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki i syndrom jelita wrażliwego. Czworonogi często są zmuszone mierzyć się także z niedoborem enzymów trzustkowych. W momencie wystąpienia objawów jelitowych każdorazowo zalecana jest wizyta u lekarza weterynarii.