Choroby kota – jak je rozpoznać?

Kot potrzebuje lekarza nie tylko wtedy, kiedy choroba zagląda mu w oczy. Równie ważna jest profilaktyka, w ramach której wykonuje się niezbędne szczepienia, odrobaczanie oraz ogólny przegląd stanu zdrowia, a w razie pojawienia się niepokojących objawów – dalszą diagnostykę.

Na co może zachorować nasz kot?

Koci tyfus/kocia nosówka, czyli panleukopenia

To bardzo groźna wysoce zaraźliwa choroba wirusowa, przebiegająca z ostrym zapaleniem jelit. Panleukopenię wywołuje wirus FPV (ang. feline parvovirus) należący do grupy parwowirusów. Jest on bardzo odporny na działanie czynników środowiskowych – wytrzymuje działanie wysokich temperatur, zamrażanie, wysuszanie oraz działanie wielu środków dezynfekcyjnych, a w środowisku bez żywiciela może przeżyć nawet rok.

Zakażenie występuje głównie drogą pokarmową, wydalany jest przez zwierzęta chore lub bezobjawowych nosicieli (z kałem, ale też przez pozostałe wydzieliny: wymiociny, mocz, ślinę), może też przenosić się z matki na płody w czasie ciąży. Na panleukopenię chorują zazwyczaj nieszczepione kocięta, młode – w wieku od 6 tygodni do 4 miesiąca życia i wtedy śmiertelność jest blisko stuprocentowa.

Objawy są gwałtowne: silna apatia, niechęć do ruchu, brak apetytu. Pozycja chorego kota to ułożenie w pozycji leżącej na mostku z podkurczonymi nogami, niechętnie się porusza, przyjmuje przygarbioną pozycję. Ma nastroszony i matowy włos. Szybko pojawiają się wymioty. Diagnozę stawia się na podstawie szybkiego testu płytkowego.

Ponieważ śmiertelność w przypadku panleukopenii jest bardzo wysoka, najlepiej kota zaszczepić. Szczepienie kociąt rozpoczyna się pierwszą dawką w wieku 8-9 tygodnia życia, dawkę należy powtórzyć w 11-12 tygodniu. Jeśli szczepimy kota powyżej 12 tygodnia, wystarczy jednokrotne szczepienie.

Więcej o chorobie kota zwanej nosówka przeczytasz w naszym artykule: Czym jest nosówka u kota?

Stany zapalne pęcherza i układu moczowego

To bardzo częsta przypadłość u kotów. Częściej pojawia się u kotów niewychodzących. Kot ma trudności z oddawaniem moczu, może nadmiernie wylizywać się pod ogonem i załatwiać się poza kuwetą. Zanim więc uznamy, że nasz kot jest złośliwy i dlatego sika do butów, zabierzmy go do weterynarza, bo konieczne będzie zrobienia badania moczu i terapia antybiotykowa, podanie środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.

W dalszej kolejności trzeba będzie dokonać zmian w diecie (karma typu Urinary), oraz monitorować stan pęcherza i układu moczowego, żeby w porę wyłapać ryzyko pojawienia się kryształów i kamieni w układzie moczowym i w nerkach. Nie wolno bagatelizować stanów zapalnych pęcherza i układu moczowego, bo mogą one prowadzić do niewydolności nerek.

Niewydolność nerek

Obok wspomnianych wyżej przyczyn, niewydolność nerek może pojawić się jako wada wrodzona albo efekt zatrucia toksynami – nadmiar fosforu i białka w kociej diecie negatywnie wpływają na pracę nerek, które są odpowiedzialne za usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii (między innymi mocznika). Przewlekła niewydolność nerek może trwać latami, dając niespecyficzne objawy w postaci lekko zmniejszonego apetytu i nawracających wymiotów. Często silne symptomy choroby zaczynają być zauważalne dopiero w bardzo zaawansowanym stanie, gdy nerki są już zniszczone w około 75%.

Choroby układu pokarmowego

Do najczęstszych chorób układu pokarmowego u kotów należą: ostre zapalenie żołądka i jelit, zapalenie/niewydolność trzustki i zespół złego wchłaniania. Objawy są podobne w każdym z wymienionych przypadków (wymioty, biegunki na przemian z zaparciami, brak apetytu, chudnięcie, krew w stolcu, tkliwość brzucha), dlatego wymagają precyzyjnej diagnostyki weterynaryjnej.

Choroby trzustki często występują u kotów, ale równie często są błędnie rozpoznawane ze względu na trudności w diagnostyce oraz na nieswoistość objawów. Nieleczona trzustka może doprowadzić do zaburzeń endokrynologicznych, np. cukrzycy, a także zaburzeń wchłaniania i trawienia prowadzących do stopniowego wyniszczenia organizmu. Kotom cierpiącym na choroby trzustki zaleca się specjalną dietę – w każdym przypadku dostosowaną do indywidualnego stanu pacjent.

Mniej poważne, ale równie częste kocie choroby

U kotów często pojawiają się choroby skóry, choroby uszu i choroby oczu. Są one raczej niegroźnie, ale uciążliwe dla pupila i trudne w diagnostyce, a często także oporne w leczeniu, ale nie powinno się ich zostawiać bez interwencji medycznej, ponieważ każda infekcja bakteryjna, wirusowa czy grzybicza nadwątla układ odpornościowy kota, i może otworzyć wrota dla poważniejszej choroby.

Rozpoznanie choroby u kota może być trudne, ponieważ koty często maskują objawy chorób. Niemniej jednak istnieje kilka znaków, które mogą wskazywać na to, że kot jest chory. Pamiętaj, że tylko weterynarz może dokładnie zdiagnozować schorzenie. Jeśli zauważysz poniższe objawy, skonsultuj się z weterynarzem:

1. Zmiana apetytu: Nagła utrata apetytu lub nadmierna chęć jedzenia może świadczyć o problemach zdrowotnych.
2. Zmiana wagi: Gwałtowna utrata lub przybranie na wadze może być objawem choroby.
3. Problemy z oddawaniem moczu lub kałem: Trudności w korzystaniu z kuwety mogą wskazywać na problemy układu moczowego lub pokarmowego.
4. Nietypowe zachowanie: Zmiany w zachowaniu, takie jak apatia, nadmierna drażliwość, ukrywanie się lub brak zainteresowania otoczeniem, mogą sygnalizować problemy zdrowotne.
5. Problemy z sierścią: Zmiany w stanie sierści, takie jak matowienie, łysienie, świąd lub nadmierne wypadanie, mogą być objawem problemów skórnych lub alergii.
6. Niestrawność: Wymioty, biegunka lub inne problemy z układem pokarmowym mogą wskazywać na problemy zdrowotne.
7. Problemy z oddychaniem: Trudności w oddychaniu, kaszel lub kichanie mogą oznaczać problemy z układem oddechowym.
8. Zmiany w zachowaniu picia i jedzenia: Nadmierne picie wody lub odwrotnie – brak zainteresowania wodą – może być sygnałem problemów zdrowotnych.
9. Problemy z poruszaniem się: Chwiejność, trudności z chodzeniem lub unikanie obciążenia na jednej nodze mogą wskazywać na problemy z układem kostno-mięśniowym.
10. Zmiany w oczach lub nosie: Wydzielina, zaczerwienienie, łzawienie, a także zmiany w nosie, takie jak kichanie, mogą sygnalizować infekcję.

Jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów, skonsultuj się z weterynarzem. Regularne wizyty kontrolne u weterynarza są również ważne dla utrzymania zdrowia kota i wczesnego wykrywania potencjalnych problemów.

Właśnie dlatego niezwykle ważne jest dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb każdego czworonoga. Zbilansowana dieta oraz precyzyjny dobór karm funkcjonalnych to gwarancja, że układ odpornościowy kota będzie pracował prawidłowo, a chwilowe załamanie stanu zdrowia nie doprowadzi do powikłań. Linia funkcjonalnych, pełnoporcjowych karm Butcher’s dostosowanych do zróżnicowanych, specyficznych potrzeb kotów  to kompletne codzienne żywienie pupila, dzięki któremu na długo zachowa on zdrowie i witalność. Wszystkie karmy funkcjonalne zawierają składniki wzmacniające florę bakteryjną jelit, dzięki czemu bariera ochronna przeciw bakteriom i wirusom jest zawsze utrzymywana w “gotowości bojowej”.